خواص چای سبز |میزان استفاده از چای سبز | طریقه استفاده چای سبز
خواص چای سبز: چای سبز لاغری را بهترین نوشیدنی پس از آب می‌دانند. چای سبز دارای رنگدانه‌هایی هستند که اثر کاهش ابتلا به سرطان‌های مختلف در آنها دیده شده است. مصرف چای سبز در تعداد انگشت شماری از خانواده‌ها رایج است اما این اطمینان وجود دارد که افراد با آگاهی از فواید این چای بیشتر به سمت مصرف این نوشیدنی باارزش جذب شوند. اخیرا از فواید بسیار چای سبز صحبت‌های زیادی می‌شود و حتی چای را بهترین نوشیدنی پس از آب می‌دانند. هم چای سیاه و هم چای سبز دارای رنگدانه‌هایی هستند که اثر کاهش ابتلا به سرطان‌های مختلف در آنها دیده شده است. زمانی که چای با غلظتی مناسب دم بکشد، تنها محتوی نیمی از کافئین یک فنجان قهوه است. با این حال چای بدون کافئین هم وجود دارد.
ادامه خواص چای سبز:
مردم چین از دیرباز چای سبز را به عنوان یک نوشیدنی دارویی مصرف کرده و می‌کنند و به دلیل اهمیت ویژه این گیاه، اصول خاصی نیز برای تهیه آن دارند. به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافته است. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنی‌ها است اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تایید کرده‌اند. نوشیدن روزانه سه تا چهار فنجان چای سبز مانع از ابتلا به بسیاری از بیماری‌ها می‌شود.
پژوهشگران ۲۵ مورد را به عنوان دلایل اصلی مصرف چای سبز می‌دانند. گیاه چای در آب و هوای گرم رشد می‌کند. برای تولید چای معمولا برگ‌های کوچکتر و جوان‌تر انتخاب می‌شوند. در مجموع سه نوع چای وجود دارد: چای سیاه، چای سبز و چای اولانگ (نوعی چای چینی). مزیت چای سبز بر چای‌های دیگر این است که کمتر تحت تاثیر فرآیند قرار گرفته و ترکیبات موجود در آن پایدار باقی مانده است. چای سبز به عنوان یک ترکیب ضدسرطان و آنتی اکسیدان شناخته شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که نوشیدن مرتب چای سبز می‌تواند در پیشگیری و درمان بیماری‌های لاعلاجی مثل سرطان بسیار موثر باشد. بسیاری از خواص چای سبز مربوط به ماده‌ای به نام کاتچین است که فعالیت آنتی اکسیدانی آن بسیار بالا بوده و نسبت به آنتی اکسیدان‌های معروفی چون ویتامین‌های C و E بسیار قوی‌تر عمل می‌کند.
نوشیدن چای سبز می‌تواند احتمال ابتلا به بیماری‌های مختلف را کاهش دهد؛
از بیماری‌های ساده باکتریایی گرفته تا بیماری‌های مزمنی چون بیماری‌های قلبی، سکته، سرطان، مشکلات دهانی-دندانی، و استئوپرز. گیاه چای گل بزرگی است که دارای برگ‌های همیشه سبز است و همانطور که اشاره شد، چای سبز بومی‌کشور چین است و در آن کشور بیش از پنج هزار سال مورد مصرف بوده است. امروزه چای در تمامی نقاط آسیا و بخش‌هایی از خاورمیانه و آفریقا نیز کشت می‌شود.
نحوه استفاده: برای هر نفر یک قاشق مرباخوری چای سبز را در قوری ریخته و به ازای هر یک قاشق، یک لیوان آب داغ با دمای 80 تا 85 درجه به آن اضافه کرده و درب قوری را به مدت هفت تا هشت دقیقه بگذارید، سپس آن را بنوشید. یادآوری این نکته ضروری است که چای سبز مانند چای سیاه لزومی‌به دم کردن ندارد. چای سیاه و چای سبز هر دو از گیاه واحدی به دست می‌آیند. تفاوت در این است که برای تهیه چای سبز برگ‌ها را بخار داده، گرد (پودر) می‌کنند و سپس آنرا خشک می‌کنند ولی برای تهیه چای سیاه ابتدا برگ‌ها خشک و سپس تخمیر می‌شوند و در برخی اوقات مواد و رنگ‌های شیمیایی به آن اضافه شده و در انتها برشته می‌شود، یعنی فرآیند بیشتری روی چای صورت می‌گیرد.
